reacties

Leuk ding heb je daar getimmerd, Frank, maar één ding wilde ik al eerder vragen: waarom gebruik je dat stomme mdf ipv multiplex? Ik heb mijn buik vol van dat spul, sinds ik er vorig jaar drie platen van aanschafte en verwerkte. Steeds als je een kwart vierkante meter mdf uit je handen laat vallen breken er hoeken van af, en koffie mag je er ook al niet overheen morsen. Waarom dan toch?

Minutenlang nadenken over secondelijm; de mens is definitief ingehaald door de vooruitgang.

Rik

Als dat zo doorgaat heb je potverdorie nog eerder een robot die meubels kan ontwijken dan ik. En hij lijkt ook nog een stuk goedkoper te worden dan die van mij. Aan dat laatste kan ik natuurlijk weinig meer doen. Dat wordt doorwerken. Voor mij dus.
Zaterdagavond hadden we hier een kamer vol intieme vrienden van Auke. Die werden allemaal wild toen ze de doos van mijn robotset zagen. En toen ze zagen dat de doos leeg was, een voorzorgsmaatregel in verband met de aanwezigheid van een tweejarige, vergat een van hen zichzelf geheel en noemde hij mij een 'bitch'.
Ik wil maar zeggen: als ik nog alleen was en aan de man moest, dan schreef ik een site vol over mijn robot. Mijn mailbox zou uitpuilen.

Ja, dat was het inderdaad!
Mijn fototoestel stond op video zonder dat ik het in de gaten had.
Dat het kon, wist ik wel, hoor, alhoewel het behoorlijk vreemd overkomt als je per ongeluk VIER van die filmpjes maakt i.p.v. foto's....
Deze mag ik jullie eigenlijk ook niet onthouden. Ik vind het wel moderne video-kunst, zoals in het Stedelijk soms te zien is. En ik maar denken, "wat is er toch met mijn toestel aan de hand?"

Al die heftig bloeiende exotisch aandoende planten vielen mij ook op de laatste jaren. En ook passiebloemen waar enorme oranje vruchten aan gekomen zijn. In het Vondelpark alhier noemt men het zelfs een "explosie" van allerlei kruiden en gewassen. Spannend!

Die plant heet karmozijnbes (phytolacca).

Nou is mijn ochtendritueel in de war.
++++++++++++
Rik Oerlemans
Teijchinélaan 51
4835 KB Breda

076 5211820
06 14594126
++++++++++++

Hoe passend dat 'Het regent oh wat regent het' vandaag geciteerd wordt. Niet eens zozeer omdat het regent, maar omdat Evelien Veltman en ik dit gedicht uit ons hoofd kenden en samen plachten op te zeggen - en omdat Evelien morgen hier komt nadat we elkaar veertig jaar niet gezien hebben.

Toen Simon 6 was, liep hij weg met het vers "druppel, druppel dropje, val maar op mijn kopje." Auteur onbekend, maar ook mooi.
Zelf mocht ik op mijn zesde met afkeer en onbegrip kennis nemen van het lied: "Hannes loopt op klompe, zimpe zampe zompe". Het lijkt toch of er wel vooruitgang in zit.

Misschien was dat loglezertje in Sulaimaniya Rozgar wel, een neef van Jamal die Nederlands kent. Mogelijk heeft hij sites bekeken die Mascha bezocht heeft. Mascha en Jamal waren zondagmiddag in Cesme aan de Turkse westkust (gelukkig niet in Marmaris). Vandaag vertrekken ze per boot naar Italië.
Graag uitleg over het leuke filmpje van Dries met zijn ouders. "Foto"?

Je zou in elk geval kunnen prijsgeven wat je met die robots wil gaan doehoen, want dit roept herinneringen op aan de tijd aan het Klompven; toen zat je ook vaak met een aantal obscure onderdelen aan de eettafel en als iemand dan vroeg 'Wat?' zei je 'Oh, dinges.'

Ik was nog vergeten te vermelden dat ik vorige week mevrouw Klomp in de auto had en die wist te vertellen dat het Klompven vernoemd was naar haar familie - en helemaal niets met de vorm van een klomp te maken heeft. Mevrouw Klomp is een zware bejaarde die we bij het haastig verlaten van een braderie met agressieve bezoekers amechtig tegen een lantaarnpaal zagen leunen. Om de nare smaak van de braderieagressie kwijt te raken zei ik tegen mevrouw Klomp 'Ik ga mijn autootje wel halen en dan breng ik u naar waar u wezen wil.' Het was warempel mijn eerste passagier die te groot was voor de veiligheidsriem.

Rik

Het is aardig gelukt: er was maar één plensbui!
Toen dacht ik een leuk plaatje te schieten....

Voor de heer Theo van Gogh doe ik dus niet onder.
Iets om trots op te zijn, of niet....

Sneeuwuil: ik kom nog terug op je mail en op het schapenkussen.

Bijlage: oma maakt een foto.

Het schapenkussen is niet zo héel duur als Frank het wel vond. Het kostte 11.75 euro. Voor 16,95 euro is het van jou! Dat is inclusief port, maar exclusief zwart poesje.
Wij zullen het graag voor u verzorgen.

Grote Goden!
Is het vlijen....? Het hoofd?

Beslist een heerlijke zondagmorgen met het stofzuig-filmpje en Rik zijn verhaal.
Maar ook ben ik hebberig geworden, want ik zal nu niet rusten voordat ik ook zo'n schapenkussen heb buit gemaakt....
Omdat ik nog geen poezen mag van mezelf (ik ben nog niet genoeg aan huis gekluisterd), lijkt het me zó heerlijk om 's avonds - of op andere momenten van de dag - het moede hoofd op zo'n imitatie-dot neder te vleien. Liefst zou ik daar nog wat schape(n)? - mestgeur op doen en dan een kunstgraskleedje met grasgeur en wat scholekstergeluiden op een tape-je met zo nu en dan een voorbijtuffende trekker: ik zou me geheel op mijn geliefde Texel wanen.
Alhoewel ik blij ben daar nu niet te zijn, want ik zou voortdurend onder mijn poncho moeten zitten met plastic-geur.

Straks wordt het pas echt een fijne zondag: ik mag met Dries en zijn vader en moeder mee naar Artis....
Dat ging onlangs niet door vanwege de stortbuien.
Duim een beetje voor me, dat het vandaag wel zal gaan lukken!
Ik probeer dan een mooi log-plaatje te schieten!

Je zou je meteen kunnen afvragen wat die robot (want zo ver ben ik helemaal gekomen in je log) zou moeten kunnen kunnen. Een aantal kittens zogen, dat lijkt me een aardige uitdaging - voor een robot dan. Een bandje plakken, billen afvegen, plinten soppen; er kan zoveel tegenwoordig. Een vriendin van ons die in Frankrijk woont, stuitte ooit bij de Franse Boerenbond op een grasmaaier die in zijn eentje het gras maaide - op zonne-energie ook nog. 'Geef mij maar een schaap,' zei ze tegen de begeesterde Boerenbond-Bretonnen. 'Mais mevrouwtje toch! Dit is stukken geavanceerder dan een schaap en handiger in gebruik en fabuleuzer!' 'Oui, oui,' zei ze, 'maar je moet eens proberen om een grasmaaier op te eten.'

Rik

Wie had kunnen denken dat ik op het Frankslog nog eens twee Brahma's in de kleurslag Meerzomig Zilverpatrijs zou aantreffen? Waarom, trouwens, is er zo weinig ruchtbaarheid gegeven aan de definitieve versie van de kittengroepsfoto op Bontgoed? Foto is mijn bureaublad, en wordt door passanten die mijn bureaublad zien aan hun relaties gemaild.

Het kleurverschil tussen je broek en je pijpen zal je vermoedelijk minder dwars zitten. Er bestaan overigens kattenluiken die de kat bedient door middel van een pulsgevertje om zijn nek; die maken een stuk minder herrie en ze gaan alleen open als je eigen kat erin wil - voor jullie vesting dus nauwelijks een noodzaak. Berry heeft zo'n luikje. De geruisloosheid ervan werd ooit door zijn kater 'Dikke' teniet gedaan; Berry werd wakker van enig geraas en stelde vast dat de Dikke bezig was om een meeuw door het luikje naar binnen te proppen.

Nog een gat in de kattenmarkt: halsbandjes met bel. De kat van mijn vader heeft er een nodig omdat-ie teveel aan ornithologisch veldwerk doet. Maar omdat hij niet superdom is, zien we hem telkens weer zonder bandje door de tuin sluipen. Als je naar de dierenwinkel gaat en vraagt om een kattenbandje, nemen ze je mee naar een plek waar de dierenwinkel ineens verandert in een sexshop: roze suede en diamanten is al wat de klok slaat! De bandjes van rekspul zijn ongeschikt, want die trekt hij meteen weer uit. Een diepe brainwave bracht me tenslotte bij het rek waar de hondenriemen hangen; poes draagt nu een zwarte leren halsband, die bedoeld was voor een heel klein hondje. Belletjes verkopen ze los.

Rik

Je moet steeds beter uitkijken met wat je uit de ijzerbakken haalt. De gemeente Breda is om onduidelijke redenen een actieve campagne tegen morgensterren begonnen. Ze roepen van 'Diefstal!' en dat is toch vreemd als je eerst je rotzooi op straat zet. Maar de polities trekken hiero op straat ook gewoon je joint uit je handen, dus het zal wel met normen en waarden van doen hebben. Nee, in een Bentley Le Mans door de regen door Rotterdam scheuren, zoals Balkenende gisteren deed; dat is netjes.

Onze logé -die ik abusievelijk voor Abessijn had uitgemaakt, maar een ordinaire Burmees van negenhonderd euro blijkt te zijn- is weer vertrokken. De avond voor de nacht voor zijn vertrek heeft onze blonde kwelduivel het kattenluikje op slot gedaan, waardoor de arme Boris niet naar buiten kon. Des ochtends roken we in de badkamer kattenpis. Godverdegodver! Onze vorige kat heeft ons enigszins getraumatiseerd met deze zinnenprikkelende geur. Snuivend kropen wij door de badkamer; het geurspoor leidde tot een verheugende conclusie:

Boris had een plasje op de w.c. gedaan.

Rik

Een robot bouwen en schapen leren scheren. Geweldig! Ik hoop dat jij en/of Iris ons op de hoogte blijven houden.

Ik zit een beetje met die drie ramen. Het hadden er eigenlijk twee moeten zijn. Evenals haar oude katten. Maar misschien heeft ze een graad in kabalistiek, klopt het allemaal precies zo en kun je als je die twee senseo's deelt door de som van alle andere dubbele boedel met het resultaat drie afleveringen van Adriaan en Olivier herschrijven, mits je de letters goed rangschikt natuurlijk.

Zie je wel dat zelfs voor de meest opmerkelijke verschijnselen een simpele verklaring voorhanden is?

Rik

Het leeuwendeel van mijn archieven is vernietigd....
Ruimtegebrek!
En die foto's: die kan ik nou juist niet meer vinden.
Maar mocht ik ooit nog op ze stuiten, dan komen ze er aan.

De foto's van jou van vandaag zijn erg mooi, hoor!
Ik heb best zin om op zo'n bospad te wandelen.

Even dan nog, speciaal voor Ellen:

het moet wel komkommertijd geweest zijn, ten tijde van het interview zo'n 20, 25 jaar geleden.
Het was een serie over astrologie, geloof ik en mensen, die een duidelijk voorbeeld waren van een bepaald sterrenbeeld.
Zo zou ik een echte kreeft zijn, wat dus niet klopt, want ik ben in de ene horoscoop een kreeft en in de andere een leeuw.
Maar goed, men zocht duidelijk bladvulling.

In die tijd was ik verwoed strandjutster op Texel en was ik "reserve" voor de "Grote Cor Ellen" in het Juttersmuseum als verhalenvertelster, wat wel tot leuke anecdotes heeft geleid.
De journalist was een mooie jongen met een enorme blonde krullenbol (ben zijn naam vergeten....)
Mooie foto's hield ook ik er aan over.
Daar moest ik voor naar Bussum naar het Spiegel, waar een fotograaf woonde. Het kostte allemaal heel veel tijd en ik weet niet eens, of het artikel ooit geplaatst is....

De foto's kwam ik pas met de verhuizing nog tegen, maar nu weet ik weer niet waar ze zijn gebleven.

Het wordt waarachtig een feuilleton met die Libelle! Te Amsterdam, Breda en in de Bible Belt worden vreemde verkooppieken waargenomen, uitsluitend veroorzaakt door mensen die Anna 'Heerlijk was het' willen horen zeggen. Mensen die voor de bladen schrijven, vinden dat ze andere mensen zulke zinnen in de mond mogen leggen. Ik lieg ook alles bij elkaar; dat komt omdat ik degelijk geschoold ben in de reclame. Het komt erop neer dat in een heel groot en eng gebouw in Hoofddorp duizend mensen zitten die alle bladen die je bij Albert Heijn in de schappen ziet, bij elkaar lopen te liegen. Een opmerkelijk fenomeen.

Verder kan ik intussen eerlijk opbiechten hoe het is om een Abessijn te logeren te hebben. Hij woont tien huizen verderop, maar zijn bazinnen liggen op Rhodos in het zand, dus nu komt Boris van Perfection om zes uur 's ochtends door ons kattenluik (het mag nu eventueel weer zonder tussen -n; daar worden we ook niet wijzer van) naar binnen stampen en gaat bovenop mijn moede hoofd zo hard liggen spinnen dat het fluit. Aangezien hij opmerkelijk gespierd is, kun je ook voelbaar waarnemen hoe hij je hals tussen zijn voorpoten neemt en je met uitgetrokken nagels innig tegen zich aan trekt. Van die omhelzingen krijgt hij na een tijdje genoeg en nadat hij op deze manier alle andere huisbewoners klaarwakker heeft geknepen, verlaat hij opgewekt het pand.

Een Abessijnse eierwekker is het, dat beest.

Rik

Het spijt mij dat ik diverse lezers zo op kosten jaag. Bij Albert Heyn ligt Jodelahiti zonder plastic hoes! Wij hier kregen vooral de slappe lach van: ' Voor het boek hebben we uren samen doorgebracht, heerlijk vond ik het,' als een zin die uit Anna's mond zou zijn gekomen.

Niet alleen over de Nouveau-lezeresjes, ook over zoekers op internet is veel bekend, zie dit interessante artikel in Slate.

Dan zou ik nu nog kunnen reageren met het waarschijnlijke verschijnsel, dat bladenverkoopsters er aan gewend zijn, dat mannen door hun dames gestuurd worden om damesbladen te kopen....
Als ik een tijdschrift koop, is het meestal een computer- of een motorblad. Voor wie ik die dan koop, is zal zonder twijfel duidelijk zijn.

Toch wel mooie publiciteit voor 'Post uit de oorlog' en een leuke foto. Als lezer weet je natuurlijk niet dat er uitspraken in dat interview staan die nooit zo gedaan zijn. Pas na thuiskomst drong tot me door dat ik Libelle ook samen met Esta had kunnen kopen (met korting). Dat is toch het blad waar Rik een column voor schrijft? Daar ben ik intussen wel erg benieuwd naar. Ik heb op de site van Esta gekeken, maar daar kwam ik Rik niet tegen. Ze hebben ook een forum, ik hoopte dat het onderwerp 'vrijstaand of ankerloze spouwmuur' een reactie op een column van Rik zou zijn, maar nee. En nu ben ik ook nog benieuwd wat Libelle indertijd over jou schreef, Yvonne, of is het te vervelend om op te rakelen? Wat een eigenaardige bladen heb je trouwens. Zoveel over het bruidswezen, niet te geloven. En Nouveau, 'voor de klassieke vrouw', wat is dat nou weer?

Beetje late reactie op marja's reactie van 11-8, maar een bandoneon is, hoewel prachtig, veel moeilijker te bespelen dan een accordeon omdat je bij het uittrekken en het induwen van het geval een andere toon krijgt. Net als bij het in- en uitademen in een mondharmonica dus. Je moet je dan niet alleen realiseren of je een a of een b wilt spelen en wanneer maar ook of je op de heenweg of juist op de terugweg bent met blazen. En dan heb je ook nog de keuze tussen majeur, mineur en septimeaccoorden. Ik ga al hyperventileren bij het idee.
Anja

Eigenlijk zouden we vandaag naar Artis: Joke, Simon en Dries met z'n oma.... Maar het is zulk beestenweer - misschien zou je dan juist wél moeten gaan - dat we net besloten hebben om het plan over twee weken te heroverwegen. We hopen, dat het dan beter is en dat we daar dan gewoon op de bankjes kunnen zitten en Dries in het gras kan spelen, zonder door en door nat te worden.
Een loodgrijze lucht met daaruit striemende regen voorspelt een saaie dag, maarrrrrr:
gelukkig hebben we de Libelle nog!
Ook ik was zo dwaas om me direct naar een kiosk te begeven, waar ik de verkoopster om hulp moest vragen, om de Libelle te vinden en me daarover best geneerde, maar van die gelegenheid gebruik maakte om te prevelen, "dat die voor iemand anders was...."
En nou is het nog niet eens de goeie!
Nu zal ik me naar een andere tijdschriftverkoopster moeten begeven, om het exemplaar van déze week aan te schaffen, want anders wordt de smoes "het is voor iemand anders" een beetje doorzichtig, toch...?
Of zal zo'n verkoopster het de gewoonste zaak van de wereld vinden, iemand die een Libelle koopt?
In mijn directe omgeving, zijn geen Libelle-lezers, dus lenen is geen optie. Ik zal het er van de week dus nog maar een keer op wagen....

Jaren geleden ben ik er ook ingetrapt: ik werd geintervieuwd voor een artikel in de Libelle.... Ik heb er nog veel meer jaren spijt van gehad.

Nee, dan de poezenfilms, dat is ware vreugde! Daar kom je een regenachtige dag wel mee door!

Ja, wel fijn dat ik nu ook het sudoku-aanhangsel heb....

Zometeen veranderen we nog in een damesbladengeslacht. Het is inderdaad zo dat alle pracht van Sanoma al dagen -soms weken- tevoren ligt te dampen in de drukkerij. Maar pas op maandag vanaf inderdaad een uur of een in de nanoen komen ze beschikbaar voor het gemene volk. 'Uitleveren' heet dat. 'De bladen worden uitgeleverd'. Net zoiets als uitmergelen denk ik.

Rik

Tja, als mensen met een piano om hun nek willen lopen kan ik daar moeilijk iets tegenin brengen. Ik vraag me tegelijk af of ze jullie yoghurtmachine er niet mee kan aandrijven, of die trompet of iets dergelijks. En of ze om haar bekendheid voor de Lidl wat aan te sturen niet eerst in een van de zeventien doopsgezinde kerkgebouwen in Ermelo moet gaan blazen. Ik speel nu wekelijks in de Grote Kerk te B. op mijn electrieke guitaar dat de steunberen er van trillen, en mijn ster rijst als een raket op Libanon. Misschien een gezamenlijk benefietconcert? Catlovers play for peace? In het Nederlands kortweg: Plee voor Pies.

Accoord?

Rik

Verwanten die willen lachen, moeten in de kiosk even de Libelle opslaan. Er staat een dubbelinterview met Wout en Anna in dat maar weinig met de werkelijkheid heeft te maken.

Wat leuk, een accordeon! Zo gezellig, en stukken praktischer dan een piano. Dat Sneeuwuil daar nog tijd voor heeft, naast alle kattenonderhandelingen.

Donderdag meteen Google Sketchup gedownload toen jij dat zei. Dat het mooi was, bedoel ik. Je hebt gelijk, het is magnifiek. Ik ging meteen onze zolder modelleren maar dat was toch iets te moeilijk als eerste project. Maar toch niet véél te moeilijk, want het is echt een heel goed doordacht programma. Zo zouden ze allemaal moeten zijn.

De KNHS, ja, daar weet ik alles van. Daar vindt volgend jaar juni de landelijke Dag van Het Schaap plaats. En daar ga ik heen, het kan me niet schelen wat men er van vindt.

Sneeuwuil kijkt zo blij als een kind!
Met haar accordeon "ter decoratie"!
Maar het is vast ook erg leuk om bij de Lidl voor de Veluwenaars te staan spelen.
Ik zie ze al allemaal om haar heen aan 't klompendansen! Dikke pret!

Maar, jullie hebben door dit alles natuurlijk niet naar de radio geluisterd....
Gistermorgen.... héél interessant.
Het ging over een onderzoek aangaande katten en bacteriën.
Die bacteriën kunnen op mensen overgedragen worden (ja, via de ontlasting), WAARDOOR HET KARAKTER VAN DIE MENSEN KAN VERANDEREN!
Waardoor er zelfs hele CULTUREN KUNNEN VERANDEREN!
Ja! Daar heb je niet van terug, hè!

Zoiets zet je natuurlijk aan het denken en dan kan je de meest merkwaardige invallen krijgen. Je vindt ook opeens "verklaringen" die heel logies lijken, voor zaken waar je nooit een fluit van snapte!
Allerlei "aha-Erlebnissen" bestormen mijn brein....

Járen geleden had ik wat onverklaarbare klachten (ja, toen al, maar dat waren weer ándere klachten) en kwam ik terecht bij een Chinese acupuncturiste, die me ging "doormeten" en me wilde "ontgiften" met/van TOXOPLASMOSE!
Ze vroeg of ik veel katten had....
Nou, ik had er héél veel gehad, zeker....
Aan de acupunctuur ben ik niet begonnen, maar ik meen me te herinneren, dat ik wel een of ander antroposofisch flesje ergens moest bestellen met toxoplasmose in een of andere verdunning of zoiets.
Ik geloof zelfs, dat ik daar braaf van aan het nippen geweest ben. Dat had ik natuurlijk nóóit moeten doen....
Of had ik juist heel veel flesjes moeten leegdrinken....?

We zullen het nooit weten, maar misschien gaat jullie een licht op?

Ik wilde net gaan ijveren voor de bandoneon, zo lekker klein, zo mooi melancholiek, toen de tweede foto langskwam. Nog nooit heeft Sneeuwuil zo vrolijk gekeken op een foto (het regent vast lang genoeg om dit even te checken in je archief): prima aankoop.

Ik kan geeneens Nederland vinden op die site van je! "We wur uneebel toe dinges". Ik had trouwens ongeveer dezelfde overpeinzing als jij - maar dan op de boekenmarkt in Putten. Al die bijbels die je weer in moet pakken en vochtvrij opbergen in je schuur. En dan nog wat: alle Simenons heeft Sneeuwuil ooit nieuw gekocht in een groene kunstlederen band. Het was een hele rij. Ooit weggedaan wegens kleiner gaan wonen of zo? Het wonderlijkste boekje van hem heet trouwens 'Negerwijk' en gaat over een verlopen zeeman in een verlopen buurt in Zuid-Amerika.

Rik

Hoi Frank,

Dank voor je boekenmarktoverpeinzingen, waar ik het mijne aan toe voeg.

Duizend kramen op de boekenmarkt in Deventer. Bij een van de eerste een Maigretje gekocht, "Un crime en Hollande", en daarna had ik net zo goed rechtsomkeert kunnen maken, maar dan was ik het volgende misgelopen. Ik liep nogal tureluurs langs een kraam waarop alleen maar stapeltjes dezelfde boeken lagen, waarvan minstens twee met het prijskaartje "8,50 euro", met daartussen kloeke viltstiftteksten: "koop direkt van de schrijver". Deze laatste, mijn leeftijd ongeveer, geen snor, geen baard, geen bril, was gehuld in een veel te warm pak met vooroorlogs fantasievest, en hij zag er in de fractie van een seconde dat ik naar hem opkeek nogal ontevreden en -sympathiek uit. Terwijl ik zonder mijn pas in te houden langzaam voorbij schreed, sprak hij op licht hysterische toon tot de vrouw naast hem, maar tevens in de richting van heel de wereld, waaronder in elk geval ondergetekende: "Een héél ander publiek dan vanmorgen, hè? Dat drentelt maar, en dat drentelt, dat drentelt..." Het miskende genie. Misschien had ik er medelijden mee moeten hebben.

Tot morgen!

Bert

Ja, die eerste Robert.
Verder ben ik niet gekomen, hoor.

Ja, die Robert! Een wijs man! Ondanks het lezen van De Telegraaf. Maar misschien kan je daar zelfs wel wat van leren....

Prachtige foto's van Mascha.
Misschien moeten we meer dadels, druiven en orkabonen eten om de warmte beter te kunnen verdragen....

Dat Koerdistan ziet er best jofel uit. Men vertoont een hoop bedrijvigheid, voor een plek waar het 47 graden is. Ik heb wel medelijden met die straatverkopers. Ze staan niet eens allemaal in de schaduw!

O, wat wilde ik gisteren graag naar Suikervlied, om bij het klaterende fonteintje mijn ochtendkoffie te drinken. En zaterdag eigenlijk ook al. In plaats daarvan heb ik me het hele weekend zitten vervelen naast die psychotische kat. We hebben er nog geen pillen in gekregen en krijgen haar ook niet in haar mandje om naar de dokter te gaan. Het is niet dat ze zich verzet, het is meer dat ze zo watervlug is dat je haar niet te pakken krijgt. Onze andere kat ligt er trouwens bij als een dweil, volgens mij mogen we daar binnenkort ook mee naar de dokter en het is al net zo'n zenuwpatiënt.

Zielig? Zei er iemand dat de kat zielig is? De kat zit mij achter de bank keihard uit te lachen. IK ben zielig.

Maar mijn huis kan je inderdaad goed zien op Google Earth en dat is dan wel weer fijn. We hebben laatst onze "achterstandswijk" vergeleken met een stuk New York waarvan wij vermoeden dat het de Bronx was. Zelfs vanaf een satelliet ziet het er daar een stuk grimmiger uit dan hier. Dat halfzachte Europa is toch zo gek nog niet. Als je niet al je geld uitgeeft aan bommen en granaten hou je nog eens wat over.

In het pompje zit een blauw raderwieltje (is dat een pleonasme?). Daar zit nogal wat speling op. En verder zit er aan de behuizing een schuifje. Dat lijkt de vergrendeling te zijn, maar het zou ook een regelaar kunnen zijn om hard en zacht te pompen. Als je aan die twee dingen frutselt, doet hij weer pompen.

Rik

Ha Frank,

Toch maar even een berichtje uit de 'lappenmand' (voor de andere lezertjes; ik onderga een 1-jarige Peginteferon Alfa-2a + Ribavirinekuur voor mijn Hepatitis C met Genotype 1) ... en zoals je wel gemerkt hebt is zelfs een klein meeltje me doorgaans te veel.

Eh, nou, ff reageren dus, ik ben blij dat Al Poontah mag blijven alhoewel ik de rooie kittens veel leuker vind om te zien.
Okkie echter is volgens mij een geweldige aanwinst, terwijl ik hem/haar helemaal niet gezien heb. Maar ik ga altijd plat voor een foto van een 'Onbevreeschd Jong Katje tussen grote Hondepoten'. Ze/het is in ieder geval echt niet bang en rete fotogeniek !

O ja, over de Prullebak ... ik heb zojuist met veel gegniffel de vraag;
"Weet U zeker dat u mijnpuberzoons.jpg naar de prullebak wilt verplaatsen ?"
met een welgemeend, zelfs hartstochtelijk JA! beantwoord.

Pff, een mens word niet aardiger van zo'n medicijnkuur hoor, alsmaar binnenshuis enzo. Maar gelukkig lees ik je log met fietstochten e.d. en beeld me frisse wind door m'n haren in.
Heerlijk.

Veel liefs Frank ... en een kus voor Sneeuwuil.

Ellen.

Ik schrok me wild toen ik frankslog opende, ik dacht: .jpg verwijderen, .jpg verwijderen, ik wil helemaal niets verwijderen! En ik heb geen foto van Bontje! Het duurde enkele seconden voor ik het snapte, tamelijk lang dus, voor een ervaren computergebruiker. Maar het was dan ook nog vroeg.

Ik kan bijna nooit iets vinden, maar met digitale foto's valt het wel mee. Ik maak voor elk jaar en voor elke maand een nieuw mapje en de foto's zelf geef ik een herkenbare naam. Dat hoeft niet stuk voor stuk, zoals jullie ongetwijfeld weten, als je b.v. twintig foto's hebt van een bepaalde wandeling of een gedenkwaardig bezoek, selecteer je die en geeft ze een naam, ze krijgen dan in één klap die naam en worden genummerd.
Op de scanner tref ik regelmatig niet-digitale foto's aan waar ik me een ongeluk naar heb gezocht.

Zo ver is het al met me gekomen, Frank! Laatst maakte ik een digitale foto van een analoog plaatje van mijn kleindochter, en vandaag wilde ik dat met het oog op de uitvergrotingsmogelijkheid nog eens overdoen met méér pixels dan ik er gewoonlijk tegenaan gooi. Maar hoe ik ook zoek in laden, dozen, albums en insteekboekjes, die analoge foto is niet meer te vinden. Teneinde raad opende ik zelfs jouw weblog in de vage hoop daar die ANALOGE!! foto aan te treffen, of minstens een hint in welke richting ik ze zoeken moet. Heb ik misschien de hongerklop of zo? Sorry, hoor, ik ben al weer weg. bert