naar november.

woensdag 17 oktober 2012, 15:10 lees reacties

Vanaf de vroege morgen zaten we bij de brievenbus, wachtend op Ermelo's Weeklad. Eindelijk, daar is 't!
Een knipsel:

Hier is bladzij 25

Het krantje heeft de prachtfoto een beetje ongelukkig afgeknipt. Daarom hier het origineel:

Bladzij 25, 'ZAKELIJK nieuws', zegt dat de foto van Kleintje ergens op de website staat. Ja, gevonden! Zou Kleintje die tekst op z'n bast wel een waardevolle toevoeging vinden?

vrijdag 12 oktober 2012, 17:28 lees reacties

Een feestdag! We hebben sinds een maand zonnepanelen! In die maand hebben we 189 kWh geoogst!

Een droevige dag, vandaag nog geen 2 kWh. Gisteren hadden we de op een na beste dag. (Ruim 9 kWh)

Toch een feestdag, bezoek van Simon. Die bracht Joke naar Nijkerk, ze ging daar haar knuffelsalacarte in een particuliere woning aanbieden. Aan wie is niet helemaal duidelijk, dat wist Simon ook niet, maar hij bracht haar met twee schragen, een plank en twee kisten met handel naar een fraai oud pand in centraal Nijkerk. Terwijl zij daar zat bracht hij zichzelf naar Ermelo om getuige te zijn van de droevige opbrengst van de zonnepanelen.

Later, nog meer feest. Sneeuwuil deed mee aan een fotowedstrijd ter gelegenheid van Dierendag in het Ermelo's Weekblad. Een wedstrijd met twee prijzen, namelijk een voor de mooiste hond en een voor de mooiste kat. Een foto van Dweiltje won in de categorie 'kat'!

De prijzen waren waardebonnen van €50,- ter beschikking gesteld door de firma Hondenhobby. Dat lijkt ons een probleem, Hondenhobby heeft erg veel hondenvoer, en erg veel jassen, laarzen en rare hoedjes, meer Jachthondenhobby dus. We moeten er vandaag heen om de prijs in ontvangst te nemen, kunnen we meteen zien of ze ook iets voor katten hebben.

De andere winnaar is er ook, een klein hondje dat Kleintje heet. Met daarbij een achtjarig baasje, de moeder van het baasje en een vriendje van het baasje. Dan komt ook nog de dame van het Weekblad, die gaat een verslag schrijven van de gebeurtenis. Dat komt in het krantje van volgende week, met de winnende foto's. De uitbater van de winkel kent de dame van het Weekblad, vorig jaar was er net zo'n soort wedstrijd, maar toen alleen voor honden. Zodra de dame van het weekblad binnen is vertelt de uitbater dat de winnaar van vorig jaar net begraven is. De echtgenote van de uitbater is het niet eens met het moment van deze mededeling.

Sneeuwuil en de dame van het Weekblad halen herinneringen op. Dan mogen de prijswinnaars met Kleintje en de uitbater op de foto. Sneeuwuil heeft haar gele jas aan, maar ze vindt 'm toch te opvallend, ze poseert in trui. Dweiltje mocht ook op de foto, maar we vonden het niet zo'n goed idee om haar mee te nemen.

De winkel verkoopt Gistocal, kennelijk kan je dat ook door hondenvoer mengen. (Nou je het zegt, er is een hond nogal prominent afgebeeld op de verpakking.) Duur spul, €8,25 per pot van een halve kilo. Sneeuwuil doet uit haar hoofd 6x8,25=49,50, er worden zes potten besteld. Heeft Hondenhobby iets voor twee kwartjes? Ik vrees het ergste...

maandag 8 oktober 2012, 23:36 lees reacties

Waarom heet zo'n tang een waterpomptang? De ervaring leert dat je er best iets anders mee aan kunt pakken, een waterkraan bijvoorbeeld. Of dat leuk is voor die kraan is weer wat anders, maar voor een pomp lijkt het me net zo onleuk. (Het is heel erg moeilijk om met zo'n tang iets vast te pakken zonder het te beschadigen.)

Ik wil naar Suikervlied om de goten schoon te maken, Sneeuwuil wil dat ik de buitenkraan afsluit, goed idee. Goten schoonmaken is heel fijn werk omdat ze maar nauwelijks meer dan twee meter boven de grond zitten en omdat er elk jaar heel veel bosproducten in zitten. De kraan afsluiten is moeilijker, de stopkraan zit enigzins verborgen onder een werkbankje in de berging. Eerst de kruiwagen er uit, die heb ik toch nodig voor alles wat uit de goten komt.

De stopkraan is nu bereikbaar, maar hij zit muurvast. Ik probeer even het aftapkraantje, ook muurvast. Ik heb hier wel wat gereedschap, even kijken, ja, een waterpomptang! Kranenvet, dat heb ik thuis, hier kan ik me behelpen met een drupje olie. Even naar buiten om te zien of de buitenkraan ook zo vast zit. Nee, die draait heel soepel, maar er komt geen water uit. Nu pas kom ik er achter dat de stopkraan al sinds herfst 2011 dicht staat en het aftapkraantje open...

Drie alinea's over een niet-gebeurtenis, tijd voor heel wat anders:

Een stukje bankafschrift. Je moet weten dat Sabaki iets doet voor Ohra, de verzekeraar. En je moet weten dat we die €50 ontvangen! En dat voor de eerste link op deze bladzij. Een verzoek van Ohra, die link. Dure verzekering, ruim €11 in de maand, 11x8x12=€1056 per jaar. Maar het was geen eis dat we onze katten verzekerden. En het is niet duidelijk of we die €50 elke maand, elk jaar of eenmalig krijgen...

zaterdag 6 oktober 2012, 14:53 lees reacties

Het gaat heel vaak over hardwerkende Nederlanders. Wie zouden dat toch zijn?

Bij mijn eerste baas, Fokker, deden we metingen tijdens proefvluchten. Die meting ging met electronische apparatuur, vandaar dat ik mee mocht op de vlucht. Omdat je moet betalen voor het gebruik van Schiphol en omdat opstijgen relatief veel kerosine kost werden er altijd meerdere experimenten gedaan en die hadden heel vaak niets met electronica te maken. Je vloog een uurtje, leuk uit het raampje kijkend, daarna deed je vijf minuten de meting, dan vloog je nog een uurtje. Nederland vanuit de lucht een halve eeuw geleden ken ik vrij aardig. Maar hard werken?

Mijn tweede baas, Univac, stuurde me vaak op reis, Nederland vanuit de trein van een halve eeuw geleden ken ik ook vrij aardig. Is dat reizen ook werk? Ja, dan werkte ik wel, maar niet erg hard. Later stuurde Univac me naar Heerlen om daar naast een computer te gaan zitten. Wachten tot die er mee ophield en dat deed 'ie bijna nooit. Op de zeldzame momenten dat dat wel gebeurde werd je wel geacht door te werken tot het probleem opgelost was, dat wilde weleens 24 uur aan een stuk hard werken zijn. Maar gemiddeld?

Mijn derde baas, Philips, daar werd ook veel gereisd. Even kijken of Linate er nog is, met de speciale gracht voor watervliegtuigen. Ja. Er moest ook veel cursus gegeven worden, een nieuwe cursus voor de eerste keer was echt hard werk. Maar diezelfde cursus nog eens en nog eens, steeds gemakkelijker. Wandelen over de Chinese Muur, is dat werk? Tussendoor veel prutsen met computers maar dat doe ik nu nog, dat is geen werk. Samenvattend, zo ongeveer 20% hard werk.

Voor een statistiek is 1 proefpersoon wat weinig, ik vraag me af hoeveel Nederlanders er nou echt hard werken. Zou dat meer dan de helft van de mensen met werk zijn?

Slechte dagen voor de zonnepanelen met al die wolken. Een oplossing is: nog meer spaarlampen. Ik kocht er eentje bij Action, voor €1,98. Sneeuwuil haat spaarlampen, maar deze lamp beweert "warm white" licht uit te stralen. Even proberen, dat valt niet tegen, ik krijg toestemming er nog twee te kopen!

Kwart over een, een piekje, maar verder...

Iets heel anders. Een beeld zegt meer dan duizend woorden.

nog even naar september?