ga naar juli

zondag 22 juni 2014, 13:27 lees reacties

Eigenlijk had ik het kunnen weten. Je moet een beetje wriemelen om de Raspberry in dat vogelhuis te krijgen. De camera wordt met een heel platte kabel, je zou het een lint kunnen noemen, verbonden met de R. zelve. Die kabel gaat in een heel speciaal stopcontact, met een vastzetterje. Voor gewoon gebruik is dat vastzetterje voldoende, maar niet altijd als je wriemelt.

Vroeg in de morgen naar S. Ik kijk in het V. en tref de R. aan zoals afgebeeld. Dat lint links moet dus in dat stopcontactje ergens op de R.

Sneeuwuil is aan het afwassen en aan het regelen in het algemeen. Wat moet hier, wat moet daar en wat is afval. Eigenlijk valt het puinruimen erg mee, het valt wel op dat onze nazaten matige drinkers zijn. Naar huis, naar een nieuw project.

Ik kocht bij de Kringloper deze Agfa Isola. Een toestel van een halve eeuw geleden maar te gewoon om als collectors item gezien te worden. Toch nog €3,00!

Ik ben bezig alles uit het binnenwerk te verwijderen, dan zal, hoop ik, de Raspberry er mooi in passen. De voormalige sluiterknop moet het fotograferen om de 4 seconden starten. Jammer, de lens moet er ook uit, deskundigen zien nu meteen dat het geen echte Isola meer is...

zaterdag 21 juni 2014, 19:55 lees reacties

Ik heb iets stoms gedaan en ik weet niet wat. Ik ben weken bezig geweest met een vogelhuisje.
Het vogelhuisje hangt op een hoek van ons zomerhuisje. In het vogelhuisje zit de Raspberry Pi en de bijbehorende Pi Camera. De camera kijkt door het gat, klaar om een foto te nemen. Eerst kwamen er steeds bladeren op de foto, bladeren gesnoeid. Toen was de helling niet goed, helling van een graad of vijftien geknutseld. De Pi zo geprogrammeerd dat 'ie automatisch om de 4 seconden een foto maakt, 15 in de minuut, 900 per uur.

Lastig, ik moet naar huis om op een 'echte' computer de foto's te bekijken, vandaar dat het weken duurt. Eindelijk heb ik de juiste instellingen van hard- en software, het werkt uitstekend.

Vandaag, een feestje in voornoemd zomerhuisje. Ik zet de Raspberry aan om 12:30, kijk nog even in het vogelhuisje om te constateren dat de lampjes als gewoonlijk knipperen. De gasten komen, met allerlei veel mooiere camera's maar die niet de charme van de verborgen camera hebben.

Het weer valt mee, we zitten voornamelijk buiten in het zicht van het vogelhuisje. Pas om 18:30 zet ik de Raspberry uit, 6 uur opgenomen, dat moeten 5400 foto's zijn. Naar huis, met het geheugenkaartje van de Raspberry.

Thuis. Geheugenkaartje in de computer, NUL foto's. Er is duidelijk iets mis gegaan, maar wat? Morgen repareren en feestje overdoen? Hier een filmpje van een mannetje dat het op het moment suprême laat afweten.

donderdag 5 juni 2014, 15:00 lees reacties

Was dat 35 jaar geleden? Een reisje naar Peking, toen nog via Bombay. Goed uitgerekend, omstreeks het middaguur vliegen we over de Himalaya. Rekening houden met jetlag, ik moet voor die tijd slapen. Philips geeft me een prik tegen de gele koorts of zoiets, ik vraag om een slaappil. Krijg ik, mogadon, m'n eerste slaappil ooit. Neem 'm volgens voorschrift, slaap niet, toch wakker op het cruciale moment, zit aan goede kant om Everest te zien maar alles in wolken gehuld.

Vannacht m'n tweede slaappil ooit. Het wordt steeds meer mijn gewoonte om wakker te worden om 04:00 en dan met ijzeren wilskracht tot 05:00 te blijven liggen. Dan sta ik op, maar omstreeks 09:00 moet ik nodig een uurtje slapen. En om 15:00 weer een uurtje, niet erg handig. Gisteravond werd mij door Sneeuwuil een pil overhandigd die ervoor zorgde dat ik tot 07:00 sliep.
Probleem: echt wakker ben je dan nog niet, na de koffie nog steeds niet. Daarom toch nog een uurtje slapen om 09:00. Voordeel: ik kan het uurtje om 15:00 gebruiken om dit log te tikken inplaats van te slapen.

Dat had je 35 jaar geleden niet, van die radijzen van 36 mm. Ook de aardbeien en de tomaten worden elk jaar groter. Dat wordt enigzins gecompenseerd door het feit dat er steeds meer kleine hondjes het straatbeeld opvrolijken. En kleine tomaatjes zijn er ook, zo ongeveer de maat van radijsjes uit de vorige eeuw.

Nog een voordeel van iets langer slapen: iets beter denkvermogen. Ik had allerlei problemen met Wifi, Bluetooth, SDHC, Pi, enzovoorts, computerproblemen dus. Heel langzaam los ik die problemen op, soms via rare omwegen. Vandaag zie ik opeens het licht, elk probleem blijkt een fluitje van een cent.
Nog één probleempje, het geheugen van de Pi. De oplossing van dat probleem bedenk ik tijdens een rondje fietsen. Behalve slapen wil afstand nemen ook wel eens helpen.

nog even naar mei?