ga naar de februari reacties!
Mooi dat het gelukt is met het halssieraad. Ik ben niet helemaal geslaagd voor de ogentest, maar ik kon wel 'koningskinderen' onderscheiden en toen wist ik genoeg.
'MALKANDER' met twee keer de vreselijke A...
Mooi ding, niet te duur. Ik lees in deze guide niets over de nauwkeurigheid, ik vrees dat die onvoldoende is.
"Zonder god geen genot", wel wat kort he, voor al die herrie. Leuk voor een ringetje erbij. Nee, het wordt een herhaling van een oud ontwerp van me uit 1976, inspiratie was dus niet meer nodig, alleen erg veel transpiratie. Kijk maar eens, het is meteen een ogentest.
Waren de boortjes in 1976 beter?
Ja, ik ben dus wat laat, maar in Den Haag heb je een gebouw van het Leger des Heils, en daar staat op "EN TOCH HEBT U GOD NODIG". Daar zit een B en een H in maar als we er nou eens van maken "ZONDER GOD GEEN GENOT". Speciaal voor als je weer eens naar Wapenveld moet! Oh nee, er zit een R in, nou dan weet ik het ook niet meer. "Bij ontstentenis van God geen genot" bekt toch minder lekker.
Maar wat is het nou eigenlijk geworden? Mogen we dat weten?
Sneeuwuil heeft gemerkt dat ze heel goed met 1 mm. kan boren. Als ze die R nou een beetje oprekt dan kan die tekst heel goed. Ik ga het voorstellen.
Ter geruststelling van alle betrokkenen: Frank gaat niet met Anemoon in Suikervlied wonen, en mijn stress-nulkommazes-gaatjes zijn klaar. Toen alle 0.6 boortjes kapot waren, en na moeizame herstel van de daardoor ontstane schade aan de toekomstige ketting, heb ik namelijk een compromis gesloten met mijn resterende A-tjes, en de rest botweg met 1 mm gedaan. Nou, dat ging erdoor als koek. Iedereen wordt van harte bedankt voor z'n meeleven, het was heel opbeurend.
Is dat wel met Anemoon overlegd?
Zo'n tekst waaraan bepaalde letters geheel en al ontbreken, heeft de Opperlandse Taal- en Letterkundige Piet Grijs daar geen app voor ontwikkeld?
Ik weet zeker dat ik dat boek hèb, maar waar? Gelukkig vind ik hier een exemplaar! Dat heeft als groot voordeel dat je electronisch kunt zoeken. Een groot nadeel is dat de term 'app' nog niet bestond toen het boek geschreven werd. Niet gevonden, dus.
Ongezonde lijfeigenen definitief geloosd: geen stijl!
Leisteen, zon en gevulde duif is tof.
Zoeven ging Leo uit vlijen.
Mooi, maar als tekst op een halsversiering?
O ja sorry, de W. "Fijn, het leven heeft geen zin" kan wel. En dan naar Wapenveld iets hooggeslotens aan.
GOD is wel een fijn woord om te boren, kan daar niet iets mee?
Ik trek mijn onbekookte suggestie terug. Dit wil ik niet op mijn geweten hebben. Het huwelijk is als een bloem in de wei. Komt er een bok en hap, weg huwelijk.
Dat gaat zo maar niet. De gedachte aan laser snijden zit in onze kopjes, die is er niet zo gauw weer uit.
Ik maak het denk ik maar uit met jou. Ga jij maar met Anemoon in Suikervlied wonen. Die doet ook zo vervelend vandaag. Trouwens, die geniale machine vermeldt nergens prijzen. Wedden dat het duurder is dan handwerk?
Met Anemoon in Suikervlied? Dat lijkt me wel wat, dan installeer ik daar een lasercutter!
Dat was wel even schrikken, toen ik op die link van "finelasercut" klikte!
Maar gelukkig: ze kunnen geen zilver aan van meer dan 1,5 mm dik. Ja
zeg, dat kan ik ook.
Maar mijn meesterwerk is 2 mm dik. En dáarom lopen al die boortjes ook vast.
Trouwens, vlak de onregelmatigheid van echt handwerk nou niet uit! Die
produceer ik overvloedig, en dat kan die domme machine niet.
Als je een beetje onregelmatig tekent dan volgt die domme machine dat wel. Even verder Googelen levert Rofin op. Uit de brochure: Even parts which are thicker than 2 mm can be cut in a single pass at very high quality.
Kan zo'n armbandzaagwerk niet met laser, Frank? En kun jij niet even een laserapparaat voor haar bouwen met behulp van ouwe afstandsbedieningen en dergelijke?
In een ouwe cd-speler zit een laser. Helaas met te weing vermogen om iets te snijden. Maar als je een tekening hebt dan kan je die mailen naar finelasercut...
Tekst voor het halssieraad, wat vinden jullie van: WEES BLIJ, HET LEVEN
HEEFT GEEN ZIN ? Vrij naar de filosoof Jaap van Heerden, die het essay
'Wees blij dat het leven geen zin heeft' schreef.
Iris, waarom gaan jullie niet in Hattem wonen, mooi plaatsje aan de IJssel,
niet ver van Ermelo en dichtbij jullie tante in Zwolle. In het naburige
Wapenveld zijn de huizen goedkoper, maar dan moeten jullie op zondag wel
twee keer per dag naar de kerk.
Met die tekst om je nek kan je beter niet op bezoek gaan in Wapenveld. Wel met de vreselijke W, maar fijn veel zaagbare E's. Ik zal het doorgeven.
Ze zit een beetje in het donker maar die Marjan lijkt me wel een knappe meid! Wel zielig voor haar dat ze op een motor moet maar misschien vindt ze het leuk?
Ja leuk, Leonard in Lelystad, Simon in Almere en waar zullen wij dan eens heen gaan? Naar een weiland ergens daartussenin ofzo. Gezellig.
Zeewolde? Dan kan je met het pontje naar Ermelo oversteken!
Ik weet niet meer wat het vorige toeval was dat we hadden, maar ik zoek de hele ochtend al op internet naar een stofzuiger en zojuist viel mijn keuze op een exemplaar met dit knopje:
Rik
Tweepolig, zo te zien, precies wat ik nodig had. Dat rood heeft ook wel wat, maar past niet zo fantastisch bij de andere schakelaar.
Ja, dat lijkt me helder: als het aantal kerkgangers halveert, rest er voor de talloze priesters die hierdoor geen werk meer hebben niets anders dan uit de kast te komen. Wellicht gaat de Unesco daar een handje bij helpen, dat ze dat bedoelen?
Rik
Maar de halve wereldbevolking is toch geen priester?
Auke was terecht erg verrukt van z'n ingenieuze bedenksel waardoor de
stokdove Corry eindelijk weer eens goed met hem had kunnen praten. Maar
hij was een beetje bedroefd dat ze niet in de gaten had dat dit niet
iets eenmaligs was geweest, maar vanaf nu aldoor zou kunnen. En dat het
communiceren ook met anderen dan alleen met hem zou kunnen. Zij het dan
ook na enig technisch gefrutsel waar ik niks van begrijp.
Pas toen Auke alweer op weg naar Den Haag was schoot me iets troostrijks
voor hem te binnen: toen de lagere school mij op m'n zesde "Pim en Mien"
had leren lezen, drong het pas na minstens een week, en thuis, tot me
door dat dat méer in had dan ik vermoed had. Namelijk dat ik nu behalve
dat stomme Pim en Mien ook ándere boekjes zou kunnen lezen.
Die wereld ging dus ook wat verlaat voor me open. Beter laat dan nooit.
Kinderen van zeventig jaar geleden hadden een groot voordeel: er was er niet eentje dyslectisch. Dat moest nog uitgevonden worden.
Het zijn er teveel en ze gaan te vaak stuk, AB's. Ik had net de nieuwe AB voor de platte teevee van de moeder van vier geprogrammeerd (dat gaat trouwens wel mooi: je koopt een universele AB en via internet trek je de software die hoort bij je apparaat naar binnen), toen de oudste van vier de controller van zijn SpeelStation in een teil water liet vallen. Op dat moment verdwijn je als oplosser van problemen in een horror vacui. Nooit werkt alles en zeker niet naar behoren, waardoor je geeneens tijd hebt om je nagels te knippen.
Rik
Soms is er toch even een moment dat je je nagels zou kunnen knippen. Dan blijkt dat het nagelknippertje dat deel uit maakt van je sleutelbos daar nog steeds aan hangt. Maar het knippertje heeft zich eigenhandig gesplitst in drie delen. Nooit werkt alles en zeker niet naar behoren, waardoor je geeneens je nagels kùnt knippen.
Hoezo saai? Ik lees momenteel Strindberg's "Eenzaamheid" (1903), dus voor mij zijn jouw saaie logjes zoiets als code oranje!
Ik noem het saai omdat ik bang ben voor Sneeuwuils commentaar over al die AB's. Het viel overigens wel mee, dat commentaar.
Oude Wetering. Een boerderij met een draaibrug en overal slootjes. Zoveel slootjes dat de schuur die aan de boerderij vastzat, langzaam de grond inzakte en alles met zich meesleurde. Die moest toen duur opgekrikt worden. En een hooimijt stond er ook. Ik ben er toen ik vijftien was (1976) nog jammerlijk verdwaald op een mistige Kaag met een bootje zonder fok - maar met Marjolein. Er moest een boot met fok naar Warmond en een boot zonder fok terug naar huis. De boot met fok was een dag tevoren door de hekgolven van een aak tegen de beklinkerde wal van de ringvaart geworpen waardoor het midzwaard gebroken was. Bert heeft toen op zijn zaagtafel een mooi nieuw zwaardje gezaagd; gewoon uit een plaatje asbest, want dat mocht toen nog. Bert haalde ons ook op nadat we vijf uur lang in de mistige windstilte op de Brasem hadden liggen dobberen met alleen een fles vlierbessenlimonade. Was dat toen al met een Lelijke Eend? Volgens mij niet. Er was wel een buitenboordmotor van het merk Tomos. En als Bert en Ina biefstuk aten, kregen de kinderen Hoy-worst. Dat kwam waarschijnlijk door die dure schuur. Na de verdwaling in de mist was ik zo geschrokken dat ik de rest van de paasvakantie Donald Ducks heb gelezen op de bank. Hieronder is het bootje. Ik zie nu voor het eerst hoe hij eruit ziet met fok. Waar was die fok?
Rik
Hieronder nog een foto: Sneeuwuil, Iris, Rik en Oudervrucht. Zo heette die boerderij.
Ja, uitvaartverzorgster, daar heb ik wel eens aan gedacht. Het leek mij mooi om mensen bij te staan in tijden van nood. En ik had een romantisch idee dat rouwende mensen "echt zichzelf" zijn. Inmiddels weet ik dat niet zo zeker meer. Maar ik wilde geen toespraken houden of zo, ik zag meer voor me dat ik door verdriet verdwaasde mensen bij zou staan in al die praktische beslissingen die opeens op je af komen. En dat je dan misschien ook af een toe een uur stilzwijgend op een stoel moet zitten, och, als dat nou het ergste is. Dat doe ik nu ook wel eens hoor. Ik heb ervan afgezien, mede omdat ik altijd overal om moet huilen. Dat is nog enigszins acceptabel als je eigen tante en nichtjes staan te rouwen om hun lieve oude vader. Maar ik sluit niet uit dat ik het ook zou doen bij wildvreemden. Dan ben je misschien toch minder geschikt voor zo'n beroep.
Ik vind het helemaal niet erg als iemand een uur stilzwijgend op een stoel zit. Ik vind het wel erg om daar een uurloon voor te moeten betalen.
zoek in frankslog: